Helikopterët dhe aeroplanët kanë një trup metalik, ato janë të rënda, por disi mund të ngrihen dhe të lëvizin në ajër pa rënë. Helikopteri gjithashtu mund të qëndrojë pezull mbi tokë. Pse nuk bie ai? Gjithçka ka të bëjë me ligjet e aerodinamikës, në përputhje me të cilat janë krijuar këto aeroplanë.
Mediumi ajror nuk është diçka e dendur dhe e palëvizshme në mënyrë që struktura metalike e avionit të mbështetet mbi të. Por mund të veprojë si një ndërmjetës midis fushës gravitacionale të Tokës, e cila parandalon ngritjen e objekteve në ajër dhe vetë këtyre objekteve. Kjo arrihet në mënyrën vijuese: me ndihmën e një vidhe, motori i helikopterit krijon një zonë të presionit të zvogëluar mbi trupin, kështu që grimcat e ajrit të vendosura nën helikopter, si të thuash, e shtyjnë atë lart, duke e detyruar të qëndrojë në ajër. Rezulton se fusha e gravitacionit formon një jastëk ajri nën helikopter. Sa më i lartë të rritet avioni, aq më pak bëhet dendësia e ajrit, pasi forca e gravitetit zvogëlohet. Duket se helikopteri duhet të ngrihet me më pak përpjekje, por në realitet, posa të dobësohet mbështetja në fushën e gravitacionit, arrihet tavani i lartësisë që mund të ngjitet nga helikopteri. I njëjti parim i saktë përdoret nga avionë të tjerë, duke përfshirë aeroplanët, krahët e të cilëve janë krijuar në mënyrë që rrjedha e ajrit t’i mbështesë ato. Motorët krijojnë një zonë të presionit të reduktuar në të cilën lëviz avioni. Edhe zogjtë dhe insektet përdorin teknika të ngjashme kur fluturojnë. Ata shpejt përplasen krahët e tyre, duke zvogëluar dendësinë e ajrit mbi ta, ngrihen lart, dhe pastaj krahët e tyre marrin një pozicion të tillë në mënyrë që rrjedha e ajrit të mbështesë zogun, duke parandaluar rënien e tij. Por ka edhe pajisje të tilla që mund të fluturojnë në hapësirë pa ajër, për shembull, raketa. Si e bëjnë ata? Fakti është se ato përmbajnë brenda vetes jo vetëm karburantin e nevojshëm për fluturimin, por edhe një agjent oksidues, pa të cilin motori nuk do të funksionojë. Rryma e avionit përbëhet nga gazi, nga i cili formohet një jastëk gazi, duke e lejuar atë të bashkëveprojë me fushën e gravitacionit. Onshtë mbi të që raketa qëndron, pas së cilës jastëku shpërndahet menjëherë në vakumin kozmik.
