GSM është një standard dixhital i komunikimit celular që është një nga më të përdorurit në botë sot. Ai mbështetet nga një numër i madh operatorësh dhe zbaton transmetimin e frekuencave të radios në një interval specifik, duke lejuar që thirrjet zanore të bëhen në distanca të gjata.
Historia dhe përdorimi
Standardi mori emrin e tij për nder të grupit të kompanive që zhvilluan standardin Groupe Special Mobile. Më pas, ky grup u quajt Sistemi Global për Komunikimet Mobile. Zhvillimi i standardit filloi në 1982, kur disa kompani telefonike evropiane u bashkuan për të krijuar një sistem të vetëm celular që do të bënte të mundur bërjen e thirrjeve në një frekuencë të veçantë prej 900 MHz në të gjithë Evropën. Pas zbatimit të kësaj detyre, standardi u certifikua në 1991 dhe u përhap në të gjithë botën.
Sot GSM mbështet jo vetëm shërbimet e komunikimit me zë, por edhe shërbimet e të dhënave të paketave (GPRS) në internet. Shkëmbimi i mesazheve të shkurtra me tekst (SMS) dhe të dhëna faksimile zbatohet gjithashtu në bazë të GSM.
GSM ju lejon të përcaktoni numrin e thirrjes, përcjelljen tek një pajtimtar tjetër, thirrjet konferencë (3 ose më shumë pajtimtarë) dhe postën zanore.
Avantazhet dhe disavantazhet e standardit
GSM mundëson krijimin e moduleve radio kompakte që janë dukshëm më të lehta dhe më të vogla se shumica e rrjeteve analoge. Zbatimi i kësaj qasjeje arrihet për shkak të strukturës së zbatimit të transmetimit të të dhënave në kurriz të kullave të radios, d.m.th. stacionet bazë që analizojnë sinjalet nga pajtimtarët.
Rrjeti gjithashtu siguron një cilësi mjaft të lartë të komunikimit brenda rrezes së mbulimit të kullave GSM. Rrjeti është më i kapacitetit, i cili siguron përdorimin e njëkohshëm të rrjetit nga një numër i madh i pajtimtarëve. Kjo arrin një sasi relativisht të vogël të ndërhyrjeve në sinjalin e radios.
GSM ka mbrojtje të mirë kundër përgjimit përmes algoritmeve të kriptimit të sinjalit. Një avantazh i madh është mundësia e bredhjes, e cila lejon pajtimtarin të lëvizë nëpër botë pa ndryshuar numrin e operatorit ose telefonit.
Ka edhe disa pengesa në rrjet. Së pari, GSM është i prirur ndaj shtrembërimit të të folurit për shkak të përpunimit dixhital dhe transmetimit të sinjalit në një stacion të ndërmjetëm. Së dyti, ekziston një mbulim i kufizuar i një kulle, e cila është jo më shumë se 120 km kur përdorni amplifikatorë dhe antena të ndara drejtuese.
Rrjeti kërkon më shumë transmetues dhe teknologji sesa rrjetet e standardeve të tjera (p.sh. AMPS).
Në shumicën e vendeve, GSM po zëvendësohet nga standardi CDMA, i cili ka disa përparësi ndaj GSM. Për shembull, duke përdorur CDMA, është e mundur të arrihet transmetimi më i shpejtë i të dhënave, i cili përmirëson cilësinë e komunikimit dhe ju lejon të punoni më shpejt në Internet për shkak të një kanali më të madh dhe më të fuqishëm.
